یقینا با توجه به افزایش جمعیت کشور و نیازهای غذایی آنان و همچنین کاهش سرانه روزانه منابع آبی دستیابی به دانش هستهای امروزه یک ضرورت است. با به کار گیری این فناوریهای نوین میتوان مسیر تأمین امنیت غذایی را برای جامعه هموار کرد.
تولید کنندگان و بازرگانان این بخش با استفاده از تکنولوژی علمی و پتانسیلی که صنعت پرتودهی میتواند داشته باشد از محصولات کشاورزی تولیدی خود به مدت طولانی میتوانند نگهداری و علاوه بر تامین نیاز داخلی به توسعه صادرات و افزایش درآمدهای ارزی کشور هم کمک کنند.
این در حالیست که هم اکنون رقبای محصولات کشاورزی ایران با رعایت استانداردهای جهانی، با قیمت بالاتر و مزههای پایین تر، بازارهای ما را در کشورهای همسایه و آن سوی دورتر در اروپا گرفته اند پس میطلبد هر چه سریعتر وارد این بخش شویم.
با فرهنگ سازی مناسب میتوان زمینههای گسترش این تکنولوژی را در کشور ایجاد کرد، زیرا هنوز برخی فکر میکنند پرتو دهی برای سلامتی بدن مضرر است در صورتی که از این پرتوها به میزان اندک استفاده میشود برای مثال در تولید ادویهها از پرتودهی استفاده میشود وتاکنون درباره مضرات آن گزارشی عنوان نشده است.
ضروریست برای راه اندازی انبارهای پرتودهی محصولات کشاورزی از پتانسیل و سرمایه بخش خصوصی نیز استفاده شود، یقینا در کشور منابع مالی کافی وجود دارد فقط کافیست با مدیریت این سرمایهها در جای درست هزینه شوند.